Terapia rodzinna

W założeniu terapii systemowej rodzina to naturalny system społeczny, charakteryzujący się specyficznymi cechami, określonym zestawem zasad, strukturą władzy, formami szczególnej komunikacji, własnymi sposobami rozwiązywania problemów i repertuarem ról przydzielonych jej członkom. W ujęciu tej teorii pacjentem jest cała rodzina, pomimo tego, że najczęściej to jeden jej członek jest „delegatem” wysyłającym rodzinę na terapię.

Skierowana jest do rodzin, w których pojawiają się problemy takie jak trudności w relacjach pomiędzy rodzeństwem lub dziećmi i rodzicami, zaburzenia w sferze emocjonalnej dzieci, trudności w komunikacji pomiędzy członkami rodziny, zaburzenia odżywiania, kryzysy i zmiany życiowe takie jak np. rozwód rodziców, śmierć członka rodziny.

Terapię poprzedza konsultacja rodzicielska, podczas której jest przestrzeń na omówienie wstępnych informacji o trudnościach występujących w rodzinie. Następnie na kolejnych spotkaniach już całej rodziny określa się wspólnie cel i plan terapii.

Terapia rodzin odbywa się z udziałem wszystkich jej członków mieszkających pod jednym dachem. Spotkania odbywają się raz w miesiącu.