Metoda ruchu rozwijającego
wg Weroniki Sherborne

„Główna idea metody zawarta jest w tezie, że posługiwanie się ruchem rozwijającym, świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej, a także umiejętność  potrzeby dzielenia jej z innymi ludźmi  prowadząca do nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu, służy rozwojowi dziecka i może być wykorzystana w terapii zaburzeń rozwoju. „

[Barbara Kaja]


Metoda jest stosowana w terapii osób niepełnosprawnych ruchowo czy intelektualnie, ale też dzieci zdrowych, w celu poznania własnego ciała, poczucia pewności siebie, poczucia bezpieczeństwa.
Są to również ćwiczenia ułatwiające nawiązywanie kontaktu z grupą.
Dzieci z zaburzeniami rozwoju często mają trudności z kontrolowaniem ciała, co wynika z niewystarczającej świadomości poszczególnych jego części.
Świadomość „środka ciała” pozwala na prawidłową koordynację ruchów.
Treścią metody są zabawy w grupie i z rodzicem.

Metoda Ruchu Rozwijającego jest przeznaczona dla dzieci:

  • zdrowych, jako wspieranie ich  rozwoju
  • z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym
  • z ADHD
  • z Zespołem Downa
  • z opóźnionym rozwojem mowy
  • autystycznych
  • z wadą wzroku, słuchu
  • z zaburzeniami emocjonalnymi