Metoda ruchu rozwijającego
wg Weroniki Sherborne
„Główna idea metody zawarta jest w tezie, że posługiwanie się ruchem rozwijającym, świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej, a także umiejętność potrzeby dzielenia jej z innymi ludźmi prowadząca do nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu, służy rozwojowi dziecka i może być wykorzystana w terapii zaburzeń rozwoju. „
[Barbara Kaja]
Metoda jest stosowana w terapii osób niepełnosprawnych ruchowo czy intelektualnie, ale też dzieci zdrowych, w celu poznania własnego ciała, poczucia pewności siebie, poczucia bezpieczeństwa.
Są to również ćwiczenia ułatwiające nawiązywanie kontaktu z grupą.
Dzieci z zaburzeniami rozwoju często mają trudności z kontrolowaniem ciała, co wynika z niewystarczającej świadomości poszczególnych jego części.
Świadomość „środka ciała” pozwala na prawidłową koordynację ruchów.
Treścią metody są zabawy w grupie i z rodzicem.
Metoda Ruchu Rozwijającego jest przeznaczona dla dzieci:
- zdrowych, jako wspieranie ich rozwoju
- z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym
- z ADHD
- z Zespołem Downa
- z opóźnionym rozwojem mowy
- autystycznych
- z wadą wzroku, słuchu
- z zaburzeniami emocjonalnymi